به گفته برخی، در جنگل جیغ مشهد؛ صدایی شبیه به جیغ زنی می‌آید که زنده زنده در آتش می‌سوزد.
روستای سربرج یکی از توابع منطقه طرقبه در شهرستان مشهد است. این روستا به دلیل داشتن پدیده‌ای وحشتناک، جزو مناطقی است که سالانه گردشگران زیادی را به سمت خود جذب می‌کند. مجله دلتا به دنبال کشف علت این ماجراست. داستان از این قرار است که درختان جنگل‌های مشهد جیغ می‌کشند.
ماجرای جنگل جیغ مشهد
روزها در این جنگل همه چیز کاملا عادی و آرام است. شب هنگام اما صدایی عجیب و وحشتناک از درختان به گوش می‌رسد. صدایی شبیه سوت یا جیغ که به محض تاریک شدن هوا شنیده می‌شود. این صدا تا سپیده دم ادامه دارد. شنیدن صدای جیغ در جنگل، یکی از ترسناک‌ترین اتفاقات برای افرادی است که تصمیم به اقامت شبانه در جنگل گرفته‌اند. فکر می‌کنید چرا درختان جنگل‌های مشهد جیغ می‌کشند؟ عده‌ای می‌گویند اجنه و شیاطینی در لابه‌لای درختان این جنگل زندانی شده‌اند که شب‌ها از درد ناله می‌کنند. اما آیا این گفته حقیقت دارد؟
تاکنون هیچ پدیده غیر طبیعی در منطقه به چشم دیده نشده است. همچنین این جنگل در دره رودخانه‌ای که یکی از سرچشمه‌های سد طرق است، قرار دارد که فصولی از سال را خشک بود. از سالی که این صداها از جنگل جیغ مشهد شنیده می‌شود(۱۳۹۰)، آب رودخانه، جاری و باقی است. همین امر باعث جلب توجه مردم شده است. نتیجه این امر، ترس آنها از این پدیده شگفت‌انگیز بوده است. وحشتی که می‌تواند گردشگران کنجکاو را به سوی خود جلب کند.
حال، دیگر زمان آن رسیده تا پرده از راز این جنگل مخوف در استان مشهد برداشته شود!
آیا اجنه و شیاطین در لابه‌لای درختان جنگل جیغ مشهد زندگی می‌کنند؟ آیا این جنگل واقعا نفرین شده است؟
به منظور بازگشایی رمز و راز صداهای عجیب و غریبی که در این جنگل با پدیدار شدن ماه به وجود می‌آمد اهالی روستای سر برج به همراه دهیار محل، تصمیم گرفتند تا موضوع را با بخشدار منطقه در میان بگذارند.
بخشداری این استان هم با شنیدن موضوع عجیب این جنگل، تعدادی از کارشناسان خود را به جنگل سربرج اعزام نمود. آنها دریافتند که این جیغ‌ها، ناشی از صدای جیرجیرک‌ها است.
در واقع این جیرجیرک‌ها سال‌هایی که بارش باران، فراوان باشد و رودخانه سربرج، پرآب و خروشان باشد، به روستا حمله می‌کنند. آنها در لابه‌لای درختان و گیاهان پنهان می‌شوند. ممکن است بر روی هر درخت نزدیک ۳ هزار جیرجیرک بنشیند. تمام این جیرجیرک‌ها، در حاشیه دو کیلومتری رودخانه هستند. تعداد زیاد آنها باعث شده که آواز دسته جمعی‌شان مانند صدای جیغ و زوزه به نظر برسد. این جیرجیرک‌ها تا ۴۰ روز زنده هستند و بعد از بین می‌روند.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با دیگر جاذبه‌های ایرانگردی، روستایی که مردمانش زیرِ زمین زندگی می‌کرده‌اند! را در مجله گردشگری دلتا مطالعه کنید.
همچنین بخوانید:
روستایی با معماری رنسانسی در دل ایران
ارگ بم، گورستان ایستاده کودکان
باغ پهلوان‌پور، اثری ملی و جهانی در استان یزد
با مجله گردشگری دلتا همراه باشید .
