شهر ۱۰هزار ساله، اولین شهر شطرنجی ایران‌

شهر سلماس در استان آذربایجان غربی با قدمتی تاریخی و طبیعتی بکر یکی از شهرهای گردش‌پذیر و زیبای این استان است که دیدنی‌های بسیار دارد.

سلماس یکی از شهرهای تاریخی استان آذربایجان غربی است که پیشینه آن به چندین هزار سال می‌رسد. سلماس را می‌توان یکی از شهرهای مهم و پراهمیت در تحولات تاریخی و سیاسی ایران دانست. در پی یک زلزله شدید، شهر جدید سلماس با توجه به اصول شهرسازی مدرن و با طرح شطرنجی ساخته شد که سبب شد لقب اولین شهر شطرنجی ایران را بگیرد. با ما در مجله دلتا همراه باشید تا با جاذبه های گردشگری سلماس آشنا شوید.

جاذبه های گردشگری سلماس

کلیسای محلم

کلیسای محلم دارای یک در ورودی و چند طاق نیمه فرو ریخته است که در روستایی با همین نام قرار دارد. قدمت این کلیسا به سال ۱۲۵۹ هجری شمسی می‌رسد و به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

کلیسای هفتوان

کلیسای هفتوان در این روستا با همین نام در سه کیلومتری جنوب شهر سلماس قرار دارد. این کلیسای تاریخی در دوران صفویه و به دستور شاه عباس صفوی احداث شده است و از جاهای دیدنی سلماس محسوب می‌شود. از ویژگی‌ها و نکات جالب در مورد این کلیسا، ساخت آن از سنگ‌های سیاه رنگ آذرین است که به ظرافت و هنرمندی تمام حجاری شده و تراش‌های زیبایی بر آن نقش بسته است. این کلیسا چند کتیبه به خط ارمنی و با نقوش مذهبی دارد که بر اساس آن‌ها احتمال می‌رود که قدمت این بنا به قرون ۱۳ و ۱۴ میلادی برسد. بر اثر زلزله‌ای که در سال ۱۳۰۹ رخ داد، این کلیسا خسارات بسیاری دید و پس از آن مورد ترمیم و بازسازی قرار گرفت.

آبشار ممکان

آبشار ممکان که در ۴۰ کیلومتری سلماس واقع شده، یکی از بزرگ‌ترین آبشارهای استان آذربایجان غربی است. ارتفاع این آبشار به حدود ۳۵ متر می‌رسد و منظره‌ای زیبا و بکر دارد.

حمام شیخ سلماس

این حمام در زمان پهلوی اول و با بهره‌مندی از معماری سنتی ایرانی احداث شده است. حمام با پلانی به‌شکل هندسی مستطیل و با مساحتی برابر با ۸۶۰ متر مربع ساخته شده و محمد طسوجی نام بانی این اثر تاریخی است که با پیگیری و تلاش او پروسه‌ ساخت آن از سال ۱۳۰۹ به‌مدت سه سال به طول انجامید. این حمام دارای هفت گنبد پوششی است که بزرگ‌ترین گنبد آن در بخش سربینه‌ یا رختکن حمام قرار دارد. این بنای کهن علاوه بر قدمت به‌دلیل معماری سنتی ایرانی، دارای اهمیت و ارزش والایی است که امروزه به‌عنوان مجموعه‌ فرهنگی و هنری مشغول به فعالیت است.

پیشنهاد مطالعه: شما را دعوت می‌کنیم به مطالعه مطلب ارزشمند شهر عجیبی که نوشابه در آن ممنوع است!

شانزلیزه ایران کجاست؟

سرزمین‌ ما ایران هم شانزلیزه دارد. قدم زدن روی سنگفرش‌‌های قدیمی خیابانی که روزگاری قسمتی از جاده ابریشم بوده هنوز هم رویایی است.

خیابان یا عابرگذر تربیت، یکی از قدیمی‌ترین معابر شهر تبریز است که قدمت آن به آغاز سده چهاردهم باز می‌گردد. این خیابان، از نخستین خیابان‌های مدرن تبریز به شمار می‌رود. باغچه‌بندی زیبا، مبلمان شهری مناسب، بناهایی کهنسال که هر کدام داستان شیرینی دارند، بر زیبایی این خیابان افزوده‌اند. با ما در مجله دلتا همراه باشید تا با خیابان تربیت در تبریز آشنا شوید.

خیابان تربیت در تبریز

این خیابان در گذشته، محل عبور و مرور مردم تبریز از محله‌های نوبر، مقصودیه و چرنداب بوده و به‌صورت راه «الله‌بیگ» تا «دوره دربندی» به‌سمت «بازارچه خیابان» و مقر «عالی‌قاپو» مورد استفاده قرار می‌گرفت. گفتنی است از سال‌ها قبل تردد خودرو به خیابان تربیت از طرف شهرداری ممنوع و این خیابان به عابر گذر تبدیل شده است.

تاریخچه خیابان تربیت تبریز

در ابتدای سده چهاردهم هجری شمسی، شهر تبریز نیز همگام با سایر شهرهای کشور دستخوش تحول شده و تعییراتی اساسی برای تبدیل آن از شهری سنتی به شهری امروزی انجام گرفته است. یکی از این اقدامات احداث خیابان‌های عریض و مستقیم جهت تردد خودرو بود که به مثابه نماد پیشرفت بسیار مورد قبول و پسند مردم در آن دوران واقع شد. در این راستا، در فاصله سال‌های ۱۳۰۰ تا ۱۳۰۵ نخستین خیابان تبریز به دستور عبدالله‌خان طهماسبی، فرمانده لشکر آذربایجان، احداث شد که امروزه به خیابان امام خمینی شهرت دارد.

پس از آن در سال ۱۳۰۶، به‌منظور گسترش خیابان‌ مذکور، پروژه احداث خیابان‌های منتهی به آن تکمیل شد که به خیابان‌های فردوسی، منجم، خاقانی و منصور شهرت یافتند. در همین دوران حد‌فاصل دروازه نوبر و دیک‌باشی نیز تعریض شده و به نام شهردار وقت «محمدعلی تربیت» نام‌گذاری شد. این گذر که جزو جاهای دیدنی استان آذربایجان شرقی محسوب می‌شود، به‌دلیل قرارگیری در مسیر جاده ابریشم (ایپک یولی) از اهمیت خاصی برخوردار است.

مجسمه‌های خیابان تربیت تبریز

سازمان زیباسازی شهرداری تبریز، در راستای احیای مشاغل سنتی مسیر تربیت، اقدام به ساخت و نصب آثار حجمی مانند مرد فرش‌‌فروش، بستنی‌فروش، پینه‌چی (کفاش)، سلمانی و عکاس در این مسیر کرده است. این مجسمه‌ها علاوه بر معرفی تعدادی از مشاغل قدیمی، زیبایی این خیابان قدیمی را دوچندان کرده‌‌‌اند و سوژه خوبی برای عکاسی هستند.

بازدید از خیابان تربیت تبریز

در هر ساعت روز و در هر روز هفته می‌توانید از خیابان تربیت تبریز بازدید کنید. البته ساعت کاری فروشگاه‌ها و مراکز خرید محدود هستند و اگر قصد خرید دارید، بهترین زمان برای بازدید صبح و عصر است.

پیشنهاد مطالعه: شما را دعوت می‌کنیم به مطالعه مطلب ارزشمند کهن‌ترین روستای ایران در دل کویر.

سفرهای آخر هفته‌ای هیجان‌انگیز

آخر هفته رسیده و طبیعت رنگ و بویی دلپذیر گرفته است. تعطیلات آخر هفته فرصت مناسبی برای گردش اطراف مناطق محل زندگی‌مان است.

اگر ساکن پایتخت هستید یا آنکه از فضای دود و دم و قیل و قال شهر خسته شده‌اید و فکر می‌کنید فرصتی برای سفر در اختیار ندارید، چند مقصد نزدیک و دیدنی را به شما پیشنهاد می‌کنیم، تا در فرصتی محدود نفسی تازه کنید و با سپری کردن روزی مملو از آرامش، خاطری آسوده کنید. با ما در مجله دلتا همراه باشید تا به شما چند پیشنهاد برای سفرهای آخر هفته ای معرفی کنیم.

سفرهای آخر هفته ای

روستای کردان

کردان منطقه‌ای سرسبز و خوش آب‌وهوا نزدیک تهران است که در آن چیزی جز باغ‌های زیبا و بزرگ نمی‌بینید. در کردان نه خبری از دود وجود دارد، نه ترافیک و نه ساختمان‌های بلند و پر سروصدا و نه هیچ چیز دیگری که خاطرتان را بیازارد. کردان در ۲۵ کیلومتری کرج و ۶۵ کیلومتری غرب تهران قرار دارد.

روستای ارنگه

ارنگه که در ابتدای جاده چالوس واقع شده با انبوهی از آبشارها، چشمه‌ها و نیز با طبیعتی زیبا یکی از بهترین مقاصد طبیعت‌گردی در نزدیکی شهر کرج است. برای دسترسی به این روستا پس از ورود به جاده چالوس از کرج در کیلومتر ۱۸ سمت راست تابلویی وجود دارد که شما را به این روستا هدایت می‌کند.

سد لتیان

ماهیگیری در دریاچه سد لتیان می‌تواند تجربه هیجان‌انگیزی برای آخر هفته‌ها باشد. نزدیک بودن به تهران و داشتن آب و هوای مطبوع، توجه ماهیگیرها را به خود معطوف کرده است. بهترین ساعات روز برای ماهی‌گیری صبح و بعدازظهر است. ماهی‌های موجود در دریاچه سد لتیان بیشتر کپور کراس، اسلک، ماهی سفید رودخانه‌ای و ماهی زردپر هستند.

روستای برغان

این روستا جزئی از شهرستان ساوجبلاغ استان البرز است. رودخانه‌های سنج و شاهرود از اطراف روستای برغان عبور می‌کنند و به‌همین‌دلیل، این منطقه، یکی از زیباترین روستاهای اطراف تهران شناخته می‌شود.

پیشنهاد مطالعه: شما را دعوت می‌کنیم به مطالعه مطلب ارزشمند دریاچه‌ای که شما را آبپز می‌کند!

سرزمین شگفت‌انگیز پروانه‌ها در ایران

امروز می‌خواهیم در خصوص روستایی در زنجان صحبت کنیم، روستایی زیبا ولی ناشناخته در گوشه‌ای از سرزمین‌مان که پروانه‌های رنگارنگ، جذابیت خاصی به آن داده است.

جایی نه چندان دور، روستایی وجود دارد که به زادگاه پروانه‌ها معروف است. برای رسیدن به این روستا، باید از بین ابرها عبور کرد. با ما در مجله دلتا همراه باشید تا با روستای شیلاندر در زنجان آشنا شوید.

روستای شیلاندر در زنجان

شیلاندر روستایی است که ماسوله زنجان نام گرفته است. این روستا با سکوت و زیبایی بکر و چشم‌نواز خود، نامش را در میان روستاهای دیدنی ایران به یادگار گذاشته است.

شیلاندر کجاست؟

در ۳۵ کیلومتری شمال شرق شهر زنجان، روستایی زیبا به نام شیلاندر با معماری پلکانی و خانه‌هایی ساخته شده از خشت و گل وجود دارد. این روستا به سبب وجود پروانه‌های متعدد و زیبا به سرزمین پروانه‌ها معروف است.‏ مسیر رسیدن به سرزمین پروانه‌ها، جاده‌ای خاکی است. ۱۶ کیلومتر که از شهر به سمت شرق حرکت می‌کنید به بالای کوهی می‌رسید که قله آن در محاصره ابرهاست. جاده کم کم پیچ در پیچ می‌شود و مسیر، مملو از چشمه‌های زیبا و پروانه‌های رنگارنگ است.‏

یک طرف جاده پر است از درختان توت، فندق، آلو و گردو که منزلگاه پروانه‌هاست. با رسیدن به این روستا چیزی که در نگاه اول توجه‌تان را جلب می‌کند، خانه‌های گلی و معماری پله پله ساختمان‌هاست که ظاهری سنتی و جذاب را برای روستا به وجود آورده است‌. این روستا شما را تا حدی یاد روستای پلکانی ماسوله می‌اندازد.

آب و هوای این روستا

هوای این روستا اکسیژن خالص است، هوایی پاک و فوق‌العاده که باعث می‌شود ریه‌های آلوده از دود و دم ماشین‌ها را برای ‏مدتی هرچند کوتاه تازگی و شادابی ببخشد و از آلودگی هوا رها کند.‏

اقامت در روستای شیلاندر

اگر شیفته طبیعت بی‌نظیر این روستا شده‌اید و دوست دارید چند روزی را در آن بمانید، می‌توانید برای استراحت به مهمانخانه کوچک روستا بروید. البته می‌توانید کمپ زدن در میان طبیعت را نیز تجربه کنید.

پیشنهاد مطالعه: شما را دعوت می‌کنیم به مطالعه مطلب ارزشمند دریاچه‌ای که شما را آبپز می‌کند!

راز ترسناک دریاچه ارواح در ایران چیست؟

تا به حال به این فکر کرده‌اید که چه داستان مبهمی ممکن است درباره دریاچه ارواح وجود داشته باشد؟ آیا واقعا این دریاچه زیبا و اسرارآمیز، جایگاه ارواح است؟

دریاچه ارواح نوشهر یکی از زیباترین و در عین حال عجیب‌ترین جاذبه‌های طبیعی ایران در استان مازندران است. این دریاچه که «ممرز» نیز نامیده می‌شود، در حد فاصل شهر نور تا نوشهر و در ارتفاعات جنگلی قرار دارد. با ما در مجله دلتا همراه باشید تا با دریاچه ارواح در مازندران آشنا شوید.

چرا لقب دریاچه ارواح را به این جاذبه داده‌اند؟

در ابتدا باید بگوییم که این دریاچه ظاهری وهم‌آلود دارد. بسیاری از محلی‌ها این دریاچه را محل استقرار ارواح می‌دانند. فضای بکر و ساکت این دریاچه با صدای حیوانات وحشی و حشرات ادغام می‌شوند و جاذبه‌ای ترسناک را می‌سازند. درختان کمر شکسته، وجود مه و آب باتلاقی این دریاچه، فضایی وهم‌آلود در این منطقه ایجاد کرده‌اند و به همین دلیل این جاذبه طبیعی را به نام اسرارآمیزترین نقاط دیدنی در شمال ایران می‌شناسند. دریاچه ارواح و مناطق جنگلی اطراف آن در فهرست مناطق حفاظت‌شده در شمال ایران قرار دارند. این مناطق از بکرترین و دست‌نخورده‌ترین بخش‌های استان مازندران هستند که توجه گردشگران را در سال‌های اخیر به خود جلب کرده‌اند.

صدای دریاچه ارواح

در دریاچه ارواح نوشهر اگر سکوت کنید، می‌توانید صداهای مرموز و عجیبی را بشنوید که برخی از محلی‌ها ادعا می‌کنند صدای ارواح است که ناله می‌کنند. در پیاده‌روی در حوالی این دریاچه نیز ممکن است صدای حرکت حیوانات وحشی و پرندگان میان درختان را نیز بشنوید.

دریاچه ارواح کجاست؟

دریاچه ارواح نوشهر در مسیر نور به نوشهر، ۴۷ کیلومتری نوشهر و در نزدیکی روستای «صلاح الدین کلا» قرار دارد. اگر از نور به‌سمت نوشهر می‌روید، می‌توانید از چند مسیر مختلف خود را به جاده اصلی دریاچه ارواح برسانید. جاده رویان به‌سمت روستای «بلده» با وصل شدن به جاده دریا بیشه و مسیر جاده ونوش شما را به ابتدای جنگل‌های حفاظت شده ممرز و جاده دریاچه ارواح می‌رساند.

پیشنهاد مطالعه: شما را دعوت می‌کنیم به مطالعه مطلب ارزشمند روستای ایرانی که در آن کوچه و خیابان وجود ندارد.

ماجرای وحشتناک زندان دیو در ایران

آیا به گردشگری وحشت علاقه دارید؟ آیا می‌دانستید که یکی از مخوف‌ترین زندان‌های دنیا در استان آذربایجان غربی و در نزدیکی شهر تکاب قرار گرفته است؟

محلی‌ها می‌گویند، زندان دیو یا زندان سلیمان، مکانی است که سلیمان نبی، دیوهای نافرمان را در آن زندانی می‌کرده است؛ دیوهایی که کماکان، صدای فریادهای گوش‌خراش آن‌ها از دهانه کوه به گوش می‌رسد. با ما در مجله دلتا همراه باشید تا با زندان سلیمان در آذربایجان غربی آشنا شوید.

زندان سلیمان در آذربایجان غربی

زندان سلیمان، یک اثر طبیعی و در واقع، کوهی است که در سه کیلومتری غرب تخت سلیمان در آذربایجان غربی واقع شده است. فاصله این کوه تا ارومیه، حدود ۳۰۰ کیلومتر و تا تکاب، ۴۰ کیلومتر است. برای دسترسی به این کوه از ارومیه، حدود پنج ساعت و از تکاب، حدود ۴۰ دقیقه راه دارید. کوه زندان سلیمان در ۴۷۵ کیلومتری تهران واقع شده است و برای رسیدن به آن باید، حدود ۶ ساعت رانندگی کنید.

درباره زندان سلیمان بیشتر بدانید

زندان سلیمان یا زندان دیو، تپه‌ای در میان دشتی زیبا، متعلق به دوره سوم زمین‌شناسی است. این کوه که یکی از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی استان آذربایجان غربی به شمار می‌آید، هر سال، گردشگران زیادی را به این منطقه از ایران می‌کشاند. این کوه میان تهی و مخروطی شکل در نگاه اول، بسیار وهم‌انگیز به نظر می‌رسد. به‌دلیل برخورداری از حفره‌ای عمیق و وجود یک چاه، از گذشته اهمیت ویژه‌ای داشته است. اگر از این کوه بالا بروید، در دهانه آن با حفره‌ای بسیار عمیق و ترسناک روبه‌رو خواهید شد که با نگاه کردن به انتهای آن، سرگیجه خواهید گرفت.

حفره درون کوه در طول هزاران سال از رسوبات کانی‌ها در آب به وجود آمده است. کوه زندان سلیمان، بین ۸۷ تا ۱۰۸ متر ارتفاع دارد؛ با این حال، حفره عمیق داخل آن با حدود ۸۰ متر ارتفاع و با دهانه تقریبی ۶۵ متر، گسترش پیدا کرده است.

مسیر دسترسی زندان سلیمان

برای دسترسی به زندان سلیمان باید به استان آذربایجان غربی بروید. سپس از جاده بیجاب به تکاب، وارد جاده دندی شوید. پس از عبور از تخت سلیمان، سه کیلومتر به‌سمت غرب حرکت کنید تا به کوه اسرارآمیز زندان دیو یا زندان سلیمان برسید.

پیشنهاد مطالعه: شما را دعوت می‌کنیم به مطالعه مطلب ارزشمند روستای ایرانی که در آن کوچه و خیابان وجود ندارد

جاذبه این روستای ایرانی اَبر گردی است

اگر دل‌مان بخواهد به روستای سرسبزی بالای ابرها برویم و کوه و جنگل زیر پای‌ ما باشد، می‌توانیم به جایی مثل درازنو سفر کنیم.

روستای درازنو در ۴۰ کیلومتری شهرستان کردکوی، در محدوده روستای بالاجاده و در مجاورت قله درازنو با ارتفاع حدود ۲۸۰۰ متر قرار دارد و یکی از دهکده‌های ییلاقی استان گلستان به‌شمار می‌رود. با ما در مجله دلتا همراه باشید تا با روستای درازنو در گلستان آشنا شوید.

روستای درازنو در گلستان

این روستا در بلندترین ارتفاعات کردکوی واقع شده است و از آن‌جا می‌توان چشم‌اندازی بی‌نظیر از طبیعت اطراف، دریای خزر و روستا‌ها و شهرهای مجاور داشت. دسترسی به این روستا با طی کردن جاده‌ای پرپیج‌ و‌ خم از میان پارک جنگلی امام رضا میسر است. برای خرید انواع مواد خوراکی و دیگر وسایل مورد نیاز می‌توانید به فروشگاه روستا مراجعه کنید و برای اقامت شبانه، علاوه بر امکان کمپینگ، خانه‌های اجاره‌ای هم در درازنو فراهم است.

خانه‌های این منطقه

خانه‌های روستایی این منطقه از کاهگل یا چوب ساخته شده‌اند و سقف کانه‌پوش و شیب‌داری دارند. خانه‌هایی که در دامنه‌ کوه قرار دارند و به خانه‌های فانتزی کوهستانی خیلی شبیه‌اند. بالکن خانه‌ها رو به سطح شیب‌دار است و می‌شود آن پایین‌ را از بالکن خانه تماشا کرد. روستای درازنو، برق دارد و آب روستا هم از چشمه‌های اطراف تامین می‌شود.

از درازنو به دشتی پهناور می‌رسیم که رنگ یک‌دست سبزی به خود گرفته. کمی‌ که جلوتر برویم دشت، جایش را به دره و پرتگاه می‌دهد. می‌توان آن‌جا نشست و به چشم‌انداز تماشایی آن پایین چشم دوخت. جایی که تعداد زیادی روستا و جنگل از گلستان تا مازندران زیر پای ماست. حتی دریای خزر و خلیج گرگان را هم می‌توان دید.

این‌ منطقه چند چشمه پرآب هم دارد که آب زلالی در آن‌ها می‌جوشد. پوشش گیاهی منطقه متنوع است، از آویشن و گل‌گاوزبان تا کنگر وحشی، بابونه و گزنه در این محدوده پیدا می‌شود.

پیشنهاد مطالعه: شما را دعوت می‌کنیم به مطالعه مطلب ارزشمند پاریس ایران کجاست؟

روستای ایرانی که در آن کوچه و خیابان وجود ندارد

روستای تاریخی و بدون کوچه « یاسه چای » در استان چهارمحال و بختیاری است که در حاشیه رودخانه زاینده رود و در محدوده کوهستانی شمال این شهرستان قرار دارد.

روستای « یاسه چای » ( یاسه چاه )، حدود ۴۰۰ سال قدمت دارد و وجه تسمیه این روستا هم به موقعیت جغرافیایی آن برمی‌گردد. « یاسه چای » کلمه مرکب ترکی و به معنای جایی است که پهنای رودخانه زیاد می‌شود. « یاسو » به معنی « پهن » و « چای » به معنی « رودخانه » است. با ما در مجله دلتا همراه باشید تا با روستای یاسه چای در ایران آشنا شوید.

روستای یاسه چای در ایران

این روستا به علت کم بودن زمین برای احداث خانه بیشترین بهره را از زمین‌ها گرفته است. بنابراین موجب شده که در این روستا کوچه‌ای به چشم نیاید، بلکه رفت‌وآمدها از طریق دالان‌ها صورت گیرد. تونل‌های روستا با گذشت بیشتر از یک قرن همچنان پابرجاست. مسیر اصلی این دالان به طول ۴۰۰ متر، شمال و جنوب روستا را به هم وصل می‌کند و ۵ دالان فرعی، راه‌های ارتباطی خانه‌های بافت قدیمی است.

بافت روستای یاسه چاه از خشت و گل و متعلق به دوره صفویه است. هسته اولیه آن در بخش غربی و اطراف حمام و مسجد بوده و کم کم به سمت شرق توسعه یافته و برای حفظ امنیت روستا و کنترل رفت و آمد تنها راه ورود و خروج دروازه شرقی و غربی بوده است. دو دروازه اصلی این روستا در زمان حمله و هجوم اقوام بیگانه در ادوار گذشته توسط اهالی بسته می‌شد.

معماری روستای یاسه چای

عمده مصالح به کار رفته در این بافت خشت و گل، چوب، سنگ، ملات‌های گل و اندود و کاهگل بوده است. مصالح رایج بناهای روستا خشت است که به دلیل وجود سنگ‌ریزه در خاک منطقه حاوی مقدار زیادی خرده سنگ است.

خانه‌های مسکونی روستا عمدتا نقشه ساده و بدون دید مستقیم از درب ورودی دارند. فضاهای یک خانه در طبقه همکف شامل درب، دالان ورودی، حیاط، ایوانچه، مطبخ، انبار علوفه و آذوقه و در طبقه بالا شامل اتاق‌های نشیمن، مهمان خانه، ایوان مسقف با ستون و نرده چوبی است که بام‌ها و ایوان‌ها علاوه بر کاربرد معمول برای خشک کردن محصولات کشاورزی نیز استفاده می‌شود.

بافت تاریخی روستای یاسه چای

این روستا به علت شکل هندسی و داشتن خانه‌ها و دالان‌های تاریخی، روستایی منحصر به فرد برای توسعه گردشگری روستایی است. در این روستا خانه‌های تاریخی با معماری خاص وجود دارد. همچنین ارتباط خانه‌ها در این روستا از طریق دالان‌ها است، به گونه‌ای که درب خانه‌های این روستا در در داخل دالان‌ها باز می‌شود.

پیشنهاد مطالعه: شما را دعوت می‌کنیم به مطالعه مطلب ارزشمند مزرعه‌ای که در آن فقط مترسک‌ها زندگی می‌کنند.

ارزشمندترین باغ قجری در قلب پایتخت

بوستان باغ ایرانی یکی از زیباترین جاذبه‌های گردشگری تهران است که شاید کمتر نام آن را شنیده باشید. این بوستان در محله ده ونک قرار گرفته است.

شاید برای مردم پایتخت هیچ مشکلی بزرگ‌تر از آلودگی هوا، ترافیک و شلوغی در شهر نباشد. به همین دلیل مردم هرگاه فرصتی می‌یابند به شهرهای دیگر ایران و به‌خصوص شهرهای شمالی و سرسبز کشورمان که آب و هوای بهتری دارند سفر می‌کنند تا کمی حال و هوای آن‌ها عوض شود. اما در شهرمان هم بوستان‌های زیادی وجود دارد که دیدن آن‌ها در هنگامی که فرصت سفر به شهرهای دیگر را نداریم، می‌تواند حال ما را بهتر کند. یکی از این بوستان‌های زیبا «باغ ایرانی» است که در «ده ونک» قرار دارد. با ما در مجله دلتا همراه باشید تا با باغ ایرانی در تهران آشنا شوید.

باغ ایرانی در تهران

باغ ایرانی از باغ‌های قدیمی محله ونک تهران است. این باغ که چهره‌ جدیدی به خود گرفته است، با مساحتی حدود ۳٫۴ هکتار بیش از دو هکتار از آن را فضای سبز پوشانده است.  درختان ۱۵۰ تا ۲۵۰ ساله که سن عهد قاجاری دارند؛ چنارها، سروها، نارون‌ها، زبان‌گنجشک‌ها، اقاقیا و درخت‌های چون گردو، توت، انار و خرمالو به‌همراه یک استخر قدیمی از ساکنان این مکان‌ هستند که حق آب و گل دارند.

بقیه چیزهایی که می‌بینید جدید هستند و عمر زیادی از آن‌ها نمی‌گذرد. بی‌کرانگی، طبیعت، شعر، باغ‌ درون، بهشت یک، بهشت دو، تنهایی، آرامش، دو رنگ، خاطره و اسطوره؛ نام ۱۱ بخش باغ ایرانی است.

داستان این باغ

این باغ در واقع متعلق به یکی از خاندان‌های معروف دوره‌ قاجار است و بخشی از باغ مستوفی است که دیوار به دیوار شمالی آن ساختمان‌ها و دیوار گلی باغ قدیمی را می‌توان دید. این مجموعه باغ و عمارت آن برای میرزا حسن‌خان مستوفی‌الممالک‌، فرزند میرزا یوسف‌خان مستوفی‌ و شکر خانم، دختر رئیس یکی از قبایل کرد بود. خاندان وی از خانوداه‌های مهم و سیاسی در تاریخ ایران است که مالک بیشتر زمین‌های ده ‌ونک بودند.

پدر میرزا حسن اراضی ده‌ ونک را از ناصرالدین شاه خرید و با حفر چند رشته قنات آن را به‌صورت آبادی درآورد. و حالا هم علی مهتاری مختاری؛ نامی که برا بالای سردر دیدید، با حفظ اصالت آن، طرح و الگوی باغ ایرانی را به آن داده و به‌صورت بوستانی دیدنی در پایتخت تبدیل شده است.

بوستان باغ ایرانی کجاست؟

باغ ایرانی در خیابان شیخ بهایی شمالی، ۲۰ متری پیروزان، کوچه شهید صابری قرار دارد.

پیشنهاد مطالعه: شما را دعوت می‌کنیم به مطالعه مطلب ارزشمند غار شگفت‌انگیزی که از سقف آن ستاره می‌بارد.

بنایی در ایران که با زلزله ۸ ریشتری هم خراب نمی‌شود!

دهکده چوبی در ایران به‌ دست مهندس حمید مجتهدی، از نوادگان محمد کاظم خراسانی، ساخته شده و یکی از تفرجگاه‌ها و دیدنی های نیشابور است.

مسجد چوبی این دهکده نه‌ تنها در ایران بلکه در جهان بی‌نظیر است. این مسجد می‌تواند تا ۸ ریشتر زمین لرزه را تحمل کند و بنای آن به‌ گونه‌ای است که تا صدها سال دیگر نیز آسیب نخواهد دید. با ما در مجله دلتا همراه باشید تا با دهکده چوبی در نیشابور آشنا شوید.

دهکده چوبی در نیشابور

اگر به این روستا بروید متوجه خواهید شد این روستا در یکی دو روز بنا نشده است و سال‌های زیادی برای ساخت روستا وقت صرف شده که نشان از همت بلند بالای حمید مجتهدی می دهد که وقت و انرژی زیادی صرف ساخت خانه کرده است. منابع او سوای از دانش مهندسی عمران که در آمریکا کسب شده، مال و منال پدربزرگ متمولش، ملا محمد آقازاده بوده است. ملا محمد آقا زاده پسر مرجع عالیقدر ایران، آیت الله خراسانی بوده این روستا را برای مهندس مجتهدی به ارث می گذارد.

تنها روستای اکولوژیکی ایران

این روستا که شاید آن را تنها روستای اکولوژیکی ایران باید برشمرد توسط ده‌ها تن چوب ساخته شده و برای خودش شهر کوچکی به‌شمار می‌رود.

با این‌که این روستا از چوب ساخته شده است ولی درایت مهندس مجتهدی سبب شده که فضای سبز اطراف دهکده چوبی نیشابور باقی بماند. در واقع این روستا از چوب درختان منطقه ساخته نشده است.

اطراف روستا با داخل روستا متفاوت است. در اطراف روستا، انواع گل‌های شمعدانی رز و محمدی دیده می‌شود. درختان کاج و سرو، سپیدار روستا را محاصره کرده‌اند.در فضای داخلی روستا خبری از سرسبزی اطراف نیست، بیشتر فضاها با کاشت یونجه پر شده‌اند، دلیل استفاده از یونجه به جای چمن این بوده تا هزینه‌های مراقبت و آبیاری به شدت کاهش یابد و بعد از بلند شدن این یونجه‌ها برای خوراک دام استفاده شوند.

پیشنهاد مطالعه: شما را دعوت می‌کنیم به مطالعه مطلب ارزشمند غار شگفت‌انگیزی که از سقف آن ستاره می‌بارد.