اگر بشنوید در نقطهای در ایران زمین، در سرسبزترین و حیرتبرانگیزترین استان شمالی این سرزمین، دریاچهای در حال حیات است که تمام اهالی این خاک و بوم، آن را با نام دریاچه ارواح میشناسند چه احساسی خواهید یافت! از نامش خواهید ترسید یا به سمتش خواهید شتافت؟

در استان سرسبز و سرشار از زیبایی مازندران، در یکی از اسرارآمیزترین مناطق شهرستان نوشهر، جایی که سکوت فرمانروایی میکند در میان حلقهای از درختان تنومند و بلندقامت، دریاچهای آبی، زلال، بکر به نام دریاچه ارواح با صندوقچهای بزرگ که قفلهایی قدیمی از آن محافظت میکند و افسانههایی کهن را در دل خود جای داده، پنهان شده است. با مجله دلتا همراه باشید تا با این دریاچه شگفتانگیز آشنا شوید.
از لحاظ موقعیت جغرافیایی، این دریاچه در ناحیه ممرز یا ملا کلا واقع شده است و اگر در نقشه به دنبالش بگردید آن را با همین نام پیدا خواهد کرد. اما اگر در افسانهها و بر سر زبانها در جستجوی رد و نشانی از این دریاچه باشید نام دریاچه ارواح را خواهید شنید.

چرا این دریاچه را با نام دریاچه ارواح میشناسند؟
این دریاچه شگرف، پناهگاه تعداد قابل توجهی از درختان مرده است. بدون شک تمام موجودات زنده روزی مرگ را تجربه خواهند کرد. درختها موجوداتی زنده هستند چون رشد میکنند گرچه که از حرکت بیبهره باشند. بنابراین درختها نیز مرگ را تجربه خواهند کرد اگرچه به شکلی دیگر. پس از مرگ درختان از آنها در عالم هستی تنههایی باقی میماند که گاه ممکن است در میان دریاچهای قرار داشته باشند. این تنهها، که قدری از آن از سطح آب دریاچه بیرون زده است بیشتر شبیه ریشههای درختان هستند و شاید در نگاه اول این تصور را در ذهن ایجاد کنند که درختانی به صورت برعکس قرار گرفتهاند.
دریاچه ارواح آبی زلال و شفاف دارد و همین شفافیت منحصر به فرد سبب شده است که آب در این دریاچه درست مثل آینه رفتار کند و بر رمز و راز این دریاچه بیش از پیش اضافه کند و تبدیل به یکی از زیباترین جاذبه های توریستی مازندران شود.

همچنین دریاچه ممرز یا ملا کلا، همان طور که اشاره شد؛ در حلقهای از درختان بلندقامت و سر به فلک کشیده با تنههایی قطور و سن و سالی به قدر قرنها با شاخ و برگهایی در هم فرورفته قرار گرفته است. جنگلی سبز و سرشار از شگفتی که اتفاقاً دسترسی به آن برای ما آدمها کار آسانی به شمار نمیرود و به همین دلیل رفت و آمد کمتری در آن به چشم میخورد.
در واقع، تنههای درختان مرده، سکوت و شکوه جنگل و آبی زلال و شفاف دریاچه؛ هر سه در کنار هم قرار گرفتهاند و تصویری اسرارآمیز و وهمآلود ایجاد کردهاند.
پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه مطالب بیشتر درباره مکانهای دیدنی ایران، “جنگل ابر، جنگلی در میان اقیانوس ابرها” را در مجله گردشگری دلتا مطالعه کنید.
همچنین بخوانید:
فرزند زیبای زلزله در دل روستای چورت
دریاچه الیمالات، نگین مازندران
دریاچه و باغ هنر، جاذبه گردشگری جدید تهران
نایبند، ماسولهای سرسبز در دل کویر
قلعه هزار درب ایلام، از شگفتآورترین پادگانهای دوره ساسانی
با مجله گردشگری دلتا همراه باشید .








قلعه فلک الافلاک به روی یکی از تپههای بلند شهر خرم آباد جایی در مقابل شهر ساخته شده است. معماری خاص بنا، عظمت و اهمیت استراتژی این دژ همواره از ویژگیهای اینجا بوده است. بنایی که زمانی محل حکومت آل حسنویه و گنجور بوده است. دورانی که به قرن چهارم باز میگردد. در این قلعه حکومتهای دیگری با نام
یکی دیگر از جذابیتهای قلعه فلک الافلاک که آن را بیش از پیش نزد علاقهمندان به





این جزیره زیبا بخشی از ایالت هاوایی را تشکیل میدهد و بزرگترین جزیره از ۴ جزیره تشکیلدهنده منطقه ماوی است. مردم بومی هاوایی نام این جزیره را به افتخار افسانهای به نام هاوائیولی نامگذاری کردند که به نظر میرسد از ملوانان پلینزی بوده و برای اولین بار جزایر هاوایی را کشف کرده است. بر اساس این افسانه، هاوائیولی یکی از جزایر را به افتخار پسرش ماوی نام نهاد که نام یکی از خدایان هم بوده است. ماوی همچنین با نام “جزیره دره” هم شناخته میشده چرا که تنگههای عظیمی بین آتشفشانهای شمال غربی و جنوب شرقی آن وجود دارد و درههای بزرگ و فراوانی نیز در درون این کوهها به وجود آمدهاند.
اهالی پلینزی اولین مردمی بودند که در ماوی ساکن شدند. این مردم، قانونی به نام کاپو داشتند که نظم اجتماعی بسیار سختی بود و تمام جنبههای زندگی مردم را تحت تاثیر قرار میداد و به تدریج تبدیل به اساس فرهنگ مردم هاوایی شد. تاریخ مدرن هاوایی در اواسط قرن ۱۸ میلادی آغاز شد. پادشاه کامهامیهای اول، در سال ۱۷۹۰ به ماوی حمله کرد و در جنگی بینتیجه شرکت جست و سرانجام چند سال بعد ماوی را تحت کنترل خود درآورد. امروزه این جزیره که به عنوان زیباترین جزیره جهان انتخاب شده، یکی از مقاصد محبوب 
ایلام یکی از مقاصد
این قلعه بیشک یکی از جذابترین و شگفتانگیزترین بناهای تاریخی در ایران است، این قلعه دیدنی دارای معماری خاص و طاقهای هلالی زیبا است که در اکثر سازههای تاریخی ایران زمین دیده میشود. ساختار کلی این سازه مستطیل شکل است، مصالح اصلی تشکیل دهنده قلعه شامل قلوه سنگ و سنگهای تراشیده است که در بین آنها از گچ به عنوان ملات استفاده شده است. راهروهای طویلی در ۴ جهت قلعه هزار درب وجود دارد که با درگاههایی به اتاقکهای قلعه متصل میشوند. این قلعه دو طبقه بوده و دارای یک زیرزمین نیز است، دریچههایی به قطر یک متر در سقف، دالان و اتاقها تعبیه شده است تا نور و تهویه فضاهای داخلی قلعه را تامین کنند.



